Doldersum 2002

Een onheilspellend verhaal!!! Bwahaha.

Het begon allemaal tegen het einde van juni. We waren op familiekamp in Doldersum. Donderdag waren we met een klein groepje aan het opbouwen. De mannen begonnen met het bouwen van de kabelbaan, ik was een hudo aan het graven en Mans van de EHBO en brandweer was een kampvuurtje aan het stoken. Toen was er echter nog niets aan de hand.

De volgende ochtend, vrijdagochtend om precies te zijn, veranderde er een hoop. Erik en ik zouden ontbijt gaan halen. Maar wat gebeurde er? Carla (Rene zijn moeder) en de hond (die met die sik waarvan ik de exacte naam niet ken) hadden ontbijt voor ons ingeslagen. Onze dank daarvoor. Maar ondertussen toen niemand het zag kwam er een insect aangevlogen en die prikte Erik in zijn vinger! Zijn hele vinger en hand begon op te zwellen. Zijn ring knelde ook erg. Na een tijdje besloot Erik de Geprikte naar een huisarts te gaan. Na heel wat wachten en gezeur was er niets aan het handje. Behalve dan die knellende ring, dus die heeft Erik er maar afgeknipt. Nou dat viel dus best mee. Over dat gezanik van Wim en Hooite ga ik het verder niet hebben. De rest van de dag zijn we verder gegaan met opbouwen en kregen daarbij de hulp van explorers. Tegen de avond hebben we de kar van de trekker volgeladen met onszelf en zijn gaan eten in de pannenkoekboerderij in Vledder. En ook nu was er nog steeds niks aan de hand.

Misschien zou zaterdag daar verandering in brengen. Na een goed ontbijt gingen de bevers naar de speeltuin in Doldersum. De esta's, scouts en explorers liepen een tocht. Tijdens die tocht gebeurde het niet, want ze waren niet meer in het kamp en het onheil heeft 100 % zeker plaatsgevonden op het kampterrein. Gebeurde het dan 's avonds? Zaterdagavond! Bonte avond! De bevers hebben weer de gebruikelijke beverdans gedaan onder leiding van Roel. Verder heeft Femke "Squize the duck" gespeeld, heb ik Joris water in zijn gezicht gespuugd en heeft Rene de kop van Mark ingeslagen met een pollepel. Ach ja, boontje komt om zijn loontje. Wow dit is de eerste keer dat ik een gezegde goed zeg. Voor Mark en Joris was dit wel wat onheil, maar niet het onheil waar dit verhaaltje over gaat. 's Nachts werd het nog veel onheilspellender voor de explorers. Ze werden namelijk gedropt bij de witte bergen ergens in het bos van Diever ofzo. Maar zoals ik al eerder heb gezegd vond het onheil plaats op het kampterrein. Wanneer vond het onheil dan wel plaats!?!

ZONDAG speelden we met alle kinderen het dierengeluidenspel. Je hoorde dan ook door het hele bosvak rare geluiden als kukelekuu, piep, hinnik, boe, woef, miauw en ssss. Hmm, dat ssss klinkt al onheilspellend en dat kan best kloppen, want het onheil vond die dag ook plaats. Jaja jongens en meisjes, het onheil waar ik de hele tijd al omheendraai vond DIE dag, ZONDAG, plaats. Maar nog niet tijdens het dierengeluidenspel. En ook nog niet na het overvliegen, wat overigens wel leuk was. Na het overvliegen gingen we allemaal gezamenlijk het kamp afbreken. Weet je nog? Want TOEN heb JIJ je LEGERJAS laten liggen in het gras, vlakbij het LI-kamp. En DAAR vonden WIJ, LI, na afloop JOUW LEGERJAS. Maar die legerjas hebben we daar niet laten liggen, nee! Ik hem hem, jouw legerjas, meegenomen naar huis. Ha. Dus. Hurg.

Nou als dat geen onheil was...

Maaike